Coś dla fanów Husky`h

Rasa ta jest rasą pierwotną, pochodzącą z rejonu Kołymy w północnej Syberii. Hodowana tam przez pionierów w hodowli psów zaprzęgowych – Czukczów oraz Kamczadalów, Koriaków i Jukagirów. Około pół miliona lat temu wiele paleoazjatyckich, prymitywnych plemion zamieszkiwało te tereny, gdy były one cieplejszym i bardziej przyjaznym terenem łowieckim. Ludzie zdobywali tam pożywienie polując, w czym pomagały im psy myśliwskie. Każda grupa stworzyła własny typ psa w zależności od wymagań łowieckich, ukształtowania terenu, występujących temperatur czy grubości pokrywy śnieżnej.

Czukcze żyli na półwyspie rozciągającym się z Syberii w kierunku Alaski. Około 3000 lat temu klimat uległ znacznemu ochłodzeniu, toteż Czukcze zaczęli wykorzystywać psy do ciągnięcia sań. Lud ten żył w stałych osadach, w głębi lądu i aby polować musiał przemierzać duże odległości. Ideałem psa było niewielkie zwierzę, które potrzebowało mało pokarmu, ale było na tyle silne, aby ciągnąć upolowaną zdobycz z umiarkowaną prędkością na długich dystansach. Kiedy zaistniała potrzeba przewiezienia cięższego ładunku, pożyczano psy od sąsiadów i zamiast 6-8 zaprzęgano 16 lub 18. Wszystkie samce, oprócz najlepszych, prowadzących zaprzęgi, kastrowano. Zabieg ten miał na celu nie tylko ukrócenie zbędnych kojarzeń, ale pomagał psom w utrzymaniu tłuszczu na ciele. Czukockie zaprzęgi liczące 20 psów potrafiły podobno przebyć w ciągu 6 godzin odległość 120 km i ciągnąć ciężar około 600 kg. Były one często używane przez Rosjan do transportu pasażerów i poczty. Pokonywały wówczas 160-180 km dziennie w szybkim tempie. Słowo „husky” znaczy ochrypły i kiedyś określano w ten sposób wszystkie psy używane do ciągnienia sań, obecnie nazwa ta przysługuje jedynie rasie syberian husky

                 Z dedykacjądla Wiktorii W.

Kot andyjski

Krępą budową ciała przypomina nieco żbika, lecz jest od niego większy. Głowa jest zaokrąglona i szeroka, uszy małe, bez pędzelków. Na twarzy prążki policzkowe. Futro puszyste i miękkie, żółtoszare do srebrzystego, z nieregularnie rozmieszczonymi żółto-brązowymi cętkami i szerokimi pręgami. Kilka ciemnych pręg biegnie w poprzek ciała. Kończyny poprzecznie pręgowane. Ogon równej grubości, bardzo długi, pręgowany poprzecznie i zakończony jasnym czubkiem.

 Wymiary

długość ciała z głową, bez ogona

50-64 cm

długość ogona

37-48 cm

masa ciała jedynego zważonego osobnika

4 kg

Pantera maglista

Pantera mglista zamieszkuje górskie lasy do wysokości 2500 metrów n.p.m., od Nepalu do południowo-wschodnich Chin, poprzez Tajwan i Sumatrę. Mieszka głównie w koronach drzew, przeskakując z gałęzi na gałąź ze zręcznością wiewiórki.

Początkowo uważano, że pantery mgliste występują także na Sumatrze i Borneo. Jednak przeprowadzone w 2007 roku badania materiału genetycznego obu panter wykazała znaczne różnice i pantery żyjące na wyspach zostały uznane za odrębny gatunek, nazwany pantera borneańska (Neofelis diardi).

Tereny bagniste i zalesione.
Żywią się przeważnie małpami i ptakami.

Gepard

Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi łapami, mimo iż wygląda na wątłego i delikatnego. Klatka piersiowa jest obszerna, a talia wąska. Ma małą głowę i krótki pysk, wysoko umieszczone oczy, duże nozdrza i małe okrągłe uszy. Jako jedyny z kotowatych nie potrafi chować pazurów. Futro geparda jest płowe z okrągłymi czarnymi plamkami i czarnymi liniami po bokach pyska. Dorosłe samce ważą przeciętnie 42-65 kg z kolei samice 30-45 kg. Długość ciała wynosi od 112 do 150 cm, wysokość w kłębie od 60 do 80 cm , podczas gdy ogon mierzy do 90 cm. Samce są przeważnie większe niż samice, mają także nieco większą głowę i muskularniejsze ciało.

Gepard jest nietypowym członkiem rodziny kotowatych (Felidae), który poluje polegając raczej na swoim wzroku i szybkości, niż z ukrycia. Jest najszybszym zwierzęciem lądowym i na krótkich dystansach może osiągnąć prędkość do 120 km/h. Gepardy są jedynymi wielkimi kotami, które nie ryczą a wydają inne dźwięki. Potrafią ćwierkać, szczekać, syczeć, mruczeć, miauczeć i rechotać.

Ocelot

Oceloty mają krótką, jedwabistą sierść o barwie zależnej od otoczenia, w którym żyją. Koty żyjące w lasach mają żółtą lub rudą sierść, a zamieszkujące krzaki – szarą.

Nieregularny wzór z ciemnych plam i pręg zdobi futro ocelota. Na grzbiecie i bokach plamy tworzą rozety, na głowie, ogonie i łapach przechodzą w ciemne pasy. Brzuch jest jasny. Uszy czarne (z białymi plamkami) i zaokrąglone są osadzone na niewielkiej głowie. Ma silne łapy z ostrymi pazurami.

Margaj

Sierść najczęściej żółtopomarańczowa, podłużne plamy (tworzące pręgi) wzdłuż grzbietu. Kształtna głowa, białe zabarwienia wokół oczu. Giętkie, szerokie stopy z ostrymi i długimi pazurami.

Długość ciała: 45-80 cm

Długość ogona: 35-50 cm

Waga: 4-9 kg

KoloKolo czyli Kot Pampasowy

Krępa budowa ciała, przypominająca nieco europejskiego żbika, lecz kot pampasowy jest od niego mniejszy. W zależności od obszaru występowania głowa może być zaokrąglona lub lekko wydłużona. Kolor futra zróżnicowany w zależności od podgatunku, od szarego poprzez żółte do ciemnobrązowego, cętki duże, wyraźne, rozlewające się w duże plamy lub pasy. Brzuch i łapy jaśniejsze, ogon jasny, w wyraźne ciemne poprzeczne prążki. Uszy małe, lekko spiczaste, bez pędzelków. Na grzbiecie dłuższe włosy okrywowe tworzą grzywę.

Wymiary

długość ciała z głową, bez ogona

53-70 cm

długość ogona

27-35 cm

wysokość

30-35 cm

masa ciała

3-4 kg

Pokarm

Pożywienie: gryzonie (świnka morska) i naziemne ptaki.

Rozród

Ciąża trwa około 80-85 dni, w miocie jest od 1 do 3 młodych. Na temat biologii rozrodu tych zwierząt wiadomo niewiele. Samice osiągają dojrzałość płciową prawdopodobnie około 2. roku życia.

Długość życia

W niewoli koty pampasowe żyją do 17 lat, na wolności od 9 do 16.

Tryb życia

Tryb życia tych zwierząt jest słabo znany. Uważa się, że polują nocą, ale widuje się je również za dnia. Prawdopodobnie są zwierzętami naziemnymi, ale w niewoli często odpoczywają na gałęziach drzew.

KodKod czyli Kot Górski

Koty tego gatunku osiągają długość ciała 55-68 centymetrów i wagę 1-2 kg. Mają sierść szarobrązową lub rdzawobrązową pokrytą małymi ciemnymi plamkami. Odżywiają się drobnymi gryzoniami, ptakami i gadami. Prowadzą nocny i okazjonalnie nadrzewny tryb życia.
Rozwój i życie kodkodów nie są do końca znane, jednak przypuszcza się, że w jednym miocie rodzi się od jednego do trzech młodych, a przeciętny osobnik żyje około 11 lat. Niewiele wiadomo o liczebności populacji tego gatunku, jednak przypuszcza się, że ze względu na karczowanie lasów może być gatunkiem zagrożonym. Znajduje się na liście CITES i jest chroniony zarówno w Chile jak i w Argentynie.

:(

Niestety tydzień się kończy a wraz z nim ferie:(Opowiem wam mój tydzień:
Poniedzałek:
Ogółem nic nie robiłam.
Wtorek:
Mniej więcej o 12:00 pojechałam na basen w Świebodzicach
z kuzynką Natalią S. Byliśmy tam jakieś półtoraj godziny.
Potem pojechałyśmy do niej.
Środa:
Jak wstałam to zjadłam śniadanie i wtedy Natalia do mnie przyjechała.Obejrzałyśmy ,,Jak ukraść księżyc`` i poszłyśmyna dół na staw nakarmić kaczki.


                 Ciąg dalszy nastąpi                 

O mnie

Jestem Julka. Mam 10 lat chodzę do 4 kl. Mieszkam w Wałbrzychu i kocham koty! Mam jednego nazywa się Kazik.
 On strasznie lubi zupe ogórkową!!!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Coś dla fanów Cole`go i Dylana Sprouse

Cole i Dylan urodzili się w Arezzo, w Włoszech. Rodzice nazwali Dylana, starszego od brata o 15 minut, od imienia poety – Dylana Thomasa. Cole natomiast otrzymał imię pianisty i artysty jazzu – Nata Kinga Cole'a. Ich rodzice, Matthew Sprouse i Melanie Wright – rodowici Amerykanie, w tamtym czasie nauczyciele języka angielskiego w szkole w Toskanii, 4 miesiące po urodzeniu bliźniaków wprowadzili się na stałe do Long Beach w Kalifornii (Stany Zjednoczone). W 1997 roku Matthew i Melanie rozwiedli się. Bliźnięta zamieszkały z ojcem, a wiosną 2006 roku Matthew ponownie się ożenił. Jednak Cole postanawia rozstać się z bratem i zamierza opłynąć cały świat, a Dylan postanawia pójść na Studia Otis College of Art and Desing.

Coś dla fanów Biebera

Justin Drew Bieber (ur. 1 marca 1994 w Stratford, Ontario^[1]) – kanadyjski piosenkarz popowy^[2].
Jego kariera rozpoczęła się po tym, jak obecny menadżer Biebera, Scooter Braun, zauważył go dzięki filmikom zamieszczanym w serwisie YouTube^[3]. Wkrótce potem Bieber podpisał kontrakt z wytwórnią płytową Island.

Pierwsza część z jego dwuczęściowego^[4] debiutanckiego albumu My World została wydana 17 listopada 2009 roku. Jego cztery pierwsze single: One Time, One Less Lonely Girl, Love Me i Favorite Girl znalazły się w czołowej 15-stce Canadian Hot 100 i w czołowej 40-stce Billboard Hot 100. Tym samym stał się jedynym artystą w historii listy Billboard Hot 100, którego cztery single z debiutanckiej płyty znalazły się w Top 40 przed wydaniem płyty^[5]. Album zebrał przychylne recenzje od krytyków i zadebiutował na 6. miejscu na Billboard 200^[6]. W pierwszym tygodniu sprzedaży album sprzedał się w 137 000 egzemplarzy^[7], co było najlepszym wynikiem debiutującego artysty w 2009 roku, do momentu ukazania się debiutanckiej płyty Susan Boyle I Dreamed a Dream^[4]. Znalazł się on także na 1. miejscu kanadyjskiej listy Albums Chart. Druga część albumu My World miała swoją premierę w marcu 2010 roku^[4]. 18 stycznia 2010 roku ukazał się jego 5. singiel promujący drugą część albumu My World.

Lampart

Lampart to średniej wielkości kot, posiada okrągłe uszy osadzone na głowie o krótkim pysku. Szerokie łapy wyposażone są w ostre pazury.
Sierść jest błyszcząca, na grzbiecie i bokach usiana ciemnymi plamami o wielkości grochu albo orzecha. Plamy te układają się w rozetki bez plamek w środku. Jest to

Lampart to średniej wielkości kot, posiada okrągłe uszy osadzone na głowie o krótkim pysku. Szerokie łapy wyposażone są w ostre pazury.Sierść jest błyszcząca, na grzbiecie i bokach usiana ciemnymi plamami o wielkości grochu albo orzecha. Plamy te układają się w rozetki bez plamek w środku. Jest to istotna cecha w rozpoznawaniu różnicy między lampartem (panterą) a jaguarem amerykańskim, gdyż jaguar w środku tych plam posiada dwie, czasem trzy plamki.

Pantery żyjące w lasach są mniejsze od tych, które żyją na sawannach. Różnią się też ubarwieniem. Koty zamieszkujące tereny otwarte mają jaśniejsze i rzadziej rozmieszczone cętki.

Melanistyczny lampart, "czarna pantera"

Oprócz osobników cętkowanych spotyka się również osobniki melanistyczne, tzw. "czarne pantery"^[3]. Swoją barwę zawdzięczają większej ilości pigmentu (melaniny). Przy dobrym świetle można zauważyć charakterystyczne cętki.

Wielkość [edytuj]

• wysokość: 60-80 cm^[4]
• długość ciała: przeciętnie 100-150 cm; niekiedy do 190 cm ^[4]
• długość ogona: 58-110 cm^[4]
• waga: samica 60-80 kg, samiec 70-90 kg^[4]

istotna cecha w rozpoznawaniu różnicy między lampartem (panterą) a jaguarem amerykańskim, gdyż jaguar w środku tych plam posiada dwie, czasem trzy plamki.
Pantery żyjące w lasach są mniejsze od tych, które żyją na sawannach. Różnią się też ubarwieniem. Koty zamieszkujące tereny otwarte mają jaśniejsze i rzadziej rozmieszczone cętki.
Oprócz osobników cętkowanych spotyka się również osobniki melanistyczne, tzw. "czarne pantery" Swoją barwę zawdzięczają większej ilości pigmentu (melaniny). Przy dobrym świetle można zauważyć charakterystyczne cętki.

Wielkość [wysokość: 60-80 cmdługość ciała: przeciętnie 100-150 cm; niekiedy do 190 cmdługość ogona: 58-110 cm waga: samica 60-80 kg, samiec 70-90 kg

Puma

Duży kot o stosunkowo małej głowie, smukłym i gibkim tułowiu. Przednie łapy mają po pięć, zaś tylne po cztery palce. Futro krótkie, miękkie, jednolicie żółtobrunatne (choć w zależności od biotopu spotyka się osobniki ubarwione od szarosrebrnych po czarne). Samce większe od samic, lecz większe zróżnicowanie spotyka się między podgatunkami. Młode pokryte są cętkami, a na ogonie mają czarne pierścienie.

Wielkość 

długość ciała 

100-200 cm

ogon o długości 

50-85 cm

wysokość w kłębie 

52-78 cm

Ryś

Ryś euroazjatycki jest największym przedstawicielem rodzaju Lynx. Ma okrągłą głowę, krępe ciało osadzone na długich, silnych łapach, palce zakończone wysuwalnymi pazurami. Wierzch czarnożółtorudy z brunatnymi plamkami (wyraźniejsze u populacji karpackich, i mniej wyraźne u nizinnych), brzuch i bokobrody białe. Stojące uszy są zakończone charakterystycznym pędzelkiem sztywnych, czarnych włosów, ogon krótki, ciemniejszy na czubku. Ryś ma dobrze rozwinięte zmysły wzroku i słuchu. Sprawnie wspina się po drzewach, dobrze skacze. Nie jest za to dobrym biegaczem, szybko się męczy.

Wymiary [edytuj]

Długość ciała bez ogona

70 – 130 cm

Długość ogona

15 – 40 cm

Wysokość w kłębie

50 – 75 cm

Masa ciała

15 – 38 kg

Lwy

Lew jest bardzo dużym kotem, ustępującym rozmiarami jedynie tygrysowi. Masywne ciało z czterema potężnymi, silnie umięśnionymi łapami, zakończonymi ostrymi pazurami, wyposażone w silne szczęki jest doskonale przystosowane do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt. Na krótkich dystansach może osiągnąć prędkość do 60 km/h. Jest raczej sprinterem, a nie długodystansowcem.
Kolejną – obok stadnego trybu życia – cechą wyróżniającą lwy wśród pozostałych kotowatych jest najsilniej zaznaczony dymorfizm płciowy. Samce są o 20–35% większe, o 50% cięższe od samic i mają grzywę długich włosów otaczającą głowę i kark, zachodzącą na barki – z wyjątkiem samców populacji z Tsavo i Senegalu, u których grzywa nie występuje lub jest szczątkowa.
Sierść lwów jest jasnobrązowa, biała na brzuchu i wewnętrznych częściach nóg, grzbiet i uszy czarne, grzywa samca od płowej (brązowo-żółtej) przez rudawą, kremową do niemal czarnej. Spotykana jest – choć rzadko – forma o białym umaszczeniu. Młode mają cętki, które zanikają z wiekiem.

W sprzyjających warunkach ryk lwa słychać z odległości pięciu kilometrów^[18]. Dominujące w stadzie samce ryczą, aby oznajmić obcym swoją obecność na zajmowanym obszarze (terytorializm), a członkom stada wskazać swoje aktualne położenie

Żbik

Sierść gęsta i długa jest barwy żółtawoszarej w ciemne pręgi. Powyżej opuszek, na tylnych kończynach czarne plamy.

Długość ciała: 45–90 cm

Długość ogona: 25–40 cm

Wysokość w kłębie: 25–35 cm

Waga: 4–10 kg

Rozwścieczony żbik kładzie uszy płasko po głowie, otwiera szeroko czerwoną paszczę, przeraźliwie parska, jeży sierść i wygina grzbiet w łuk co sprawia, że olbrzymieje.

Persy

Kot perski – jedna ze starszych ras kota domowego, zaliczana do grupy długowłosych. Jest to najpopularniejsza na świecie rasa kota. W Europie pojawiła się w XVII wieku.

Długość życia 

13–15 lat

Waga dorosłego kota 

2,5–6kg

Ilość kociąt w miocie 

3–4 (przeciętnie)

Usposobienie 

spokojne, miłe, łagodne, niewielkie talenty łowcze.

Umaszczenie 

rozmaite odmiany barwne (czarna, biała, ruda, niebieska, kremowa i inne, jest ich ok. 150). Również kolor oczu może być różny: niebieski, pomarańczowy lub mieszany (jedno niebieskie drugie pomarańczowe).

Budowa 

Budowa krępa. Kończyny silne. Głowa duża, masywna, szeroka, czoło wypukłe, policzki pełne, broda dobrze rozwinięta. Nos mały, szeroki, z tzw. stopem. Ogon puszysty na całej długości. Średnia długość sierści ok. 10 cm. Wewnątrz ucha a także między opuszkami palców wszystkich łap powinien znajdować się pędzelek sierści. Kolejną charakterystyczną cechą kota perskiego jest tzw.kryza, którą tworzy gęsta i dłuższa sierść od uszu wokół brody.

Tygrysy

Tygrys jest najpotężniejszym przedstawicielem rodziny kotowatych i jednym z największych drapieżników lądowych. Osiągana przez dorosłe samce masa – w zależności od podgatunku – może przekraczać 300 kg przy całkowitej długości ciała ponad 3 m. Nieco większe od niego były wymarłe smilodony i lwy jaskiniowe, a współcześnie jedynie pochodzące ze skrzyżowania tygrysicy z lwem lygrysy osiągają większe rozmiary. Rozmiary tygrysów zmieniają się w zależności od wysokości zajmowanych terenów, najmniejsze żyją w terenach niżej położonych.

Największym podgatunkiem jest tygrys syberyjski – notowany rekordowy ciężar samca wynosi 384 kg, a najmniejszym tygrys sumatrzański. Mniejszy od niego tygrys balijski został wytępiony przez człowieka w 1937. Był przeciętnie dwukrotnie mniejszy od swojego syberyjskiego krewniaka.